Żywność szybko psująca się to obszerna grupa. Obejmuje ona różne rodzaje produktów spożywczych, które z uwagi na właściwości oraz skład są podatne na takie procesy jak m in. gnicie, fermentacja w stosunkowo krótkim czasie (np. w ciągu kilku tygodni lub nawet paru dni).
Do takiej żywności zalicza się np. spożywane na co dzień produkty postaci świeżych owoców oraz warzyw, a także mięsa, ryb, nabiału czy wyrobów piekarniczych (pieczywo, słodkie wypieki). Transport tego typu produktów to niemałe wyzwanie dla przewoźników. Taki stan rzeczy wynika stąd, iż konieczne jest spełnienie podczas transportu towarów, a także ich załadunku i rozładunku, określonych wymagań. W przeciwnym wypadku trudne lub niemożliwe będzie zachowanie świeżości, bezpieczeństwa oraz jakości poszczególnych produktów.
Żywność szybko psująca się a wymogi wobec przewoźników
Przewoźnicy, którzy zajmują się zawodowo transportem żywności w Polsce, muszą spełnić szereg rygorystycznych wymagań, aby zapewnić odpowiednie warunki przewozu i ochronę produktów. Pojazdy wykorzystywane w działalności biznesowej w celu przewożenia żywności powinny posiadać takie wyposażenie chłodnicze jak na przykład lodówki, lodownie, chłodnie czy izotermiczne nadwozia. Tego typu aparatura ma na celu zapewnić odpowiednią temperaturę w środku pojazdu. W niektórych przypadkach ważne jest również monitorowanie w czasie rzeczywistym oraz rejestracja zmian temperatury powietrza; dzięki temu można będzie udokumentować warunki, w jaki odbywał się przewóz (oczywiście, o ile zajdzie taka potrzeba).
Temperatura powietrza to ważny, ale niejedyny czynnik, o jakim powinni pamiętać przewoźnicy zajmujący się przewozem żywności. Oprócz tego konieczne jest zadbanie, by artykuły spożywcze były przewożone w szczelnych opakowaniach bądź specjalnych pojemnikach. Dzięki temu są oni w stanie skutecznie zapobiec różnego rodzaju zanieczyszczeniom oraz uszkodzeniom, a co za tym idzie — stratom.
Bezpieczeństwo niejedno ma imię
Warto mieć na uwadze, że nie istnieje jeden, uniwersalny sposób na transport żywności. Wręcz przeciwnie: artykuły spożywcze to tak obszerna grupa, że każdorazowo trzeba dostosowywać warunki przewozu do typu ładunku. Dobrze widać to na poniższych przykładach:
- produkty świeże — w przypadku takich produktów jak na przykład owoce, mięso i nabiał, przewoźnicy muszą zadbać o użycie chłodni, by zapobiec rozwojowi mikroorganizmów,
- produkty pochodzenia roślinnego — jeśli chodzi o zboża, nasiona itp., konieczne jest zapewnienie im m.in. odpowiedniej wentylacji powietrza, a także skutecznej ochrony przed wilgocią,
- produkty ciekłe — jak można łatwo się domyślić, przewożenie produktów ciekłych w postaci soków, napojów, olejów itp. wymaga przede wszystkim szczelnych opakowań.
Szybko psująca się żywność a przepisy prawne
Dostarczanie klientom zepsutej żywności może poważnie zagrozić ludzkiemu zdrowiu. Taki stan rzeczy sprawia, że władze — zarówno krajowe, jak i międzynarodowe — wprowadziły na przestrzeni lat liczne przepisy prawne w celu ochrony interesów konkurentów. Poniżej przedstawiamy jedynie niektóre spośród wszystkich obowiązujących regulacji prawnych:
- Ustawę z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia,
- Rozporządzenie PE i Rady Nr 178/2002 z dnia 28 stycznia 2002 r., ustalające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego […],
- Rozporządzenie PE i Rady Nr 852/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych,
- Umowa o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych […] przyjęta w Genewie 1 września 1970 r. (w Polsce obowiązuje nowelizacja przyjęta 14 maja 2015 r.).
- CMR, czyli Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów.
Wyżej wymienione akty prawne to jeszcze nie wszystko, ponieważ prawidłowy transport produktów spożywczych wymaga również pozyskania stosownych zaświadczeń m.in. z Powiatowego Inspektoratu Sanitarnego.
Przewoźnicy muszą spełniać standardy prawe w sposób bezwzględny. Jedynie dzięki temu będzie można sprawić, że żywność dotrze do odbiorców w dobrej jakości. Ścisłe przestrzeganie wymogów w zakresie transportu żywności to czynnik kluczowy z punktu widzenia ochrony zdrowia publicznego, a także utrzymania wysokiego poziomu zaufania konsumentów do jakości spożywanych produktów.